(verslag Nathalie Van Oosterwijck & Lieve Bergen)
Geen LCC veldlopen meer op de planning dit winterseizoen maar dat wilt niet zeggen dat onze atleten geen wedstrijd meer doen, 12 ATLA-atleten met supporters verplaatsten zich naar Heusen om het beste van zichzelf te geven in de indoor hal.
Om 13u mocht eerstejaars pupil Laura de spits afbijten met hoogspringen, dit deed ze meer dan behoorlijk en mocht onmiddellijk een nieuw PR noteren.
Ook Dorien startte om 13u, in de hal van het kogelstoten. Twee van de drie pogingen waren een verbetering van haar vorige record.
Ondertussen waren de miniemen jongens van start gegaan bij het verspringen, na een gedegen opwarming van trainsterteam Nathalie en Lieve. Inspringen verliep wat chaotisch, daar de organisatie nog ad hoc 2 emmertjes water moesten dragen om de springbak gebruiksklaar te krijgen. Laurens, Semmy en Milo gingen als eerste Atlanders in dit nummer op zoek naar nieuwe PR’s, nieuwe uitdagingen voor de toekomst. Milo sprong een PR in de 2de poging en besloot er in de 3de nog een centimetertje bij te doen: resultaat 4m14. Laurens en Semmy, beide nog op zoekende naar snelheid in aanloop realiseerden een sprong van 3m70 voor Semmy en 3m65 voor Laurens. Na de heren de dames, al haden zij al 60m in de benen! Sanne bleef met 4m38 net onder haar PB maar liet in haar 2de sprong, wat je noemt, een “schitterende plank” zien. Vasthouden meid! Dorien ging in haar eerste sprong al voor een PR met 3m76. Karen bleef dit keer steken op 3m54. Zowel Semmy, Laurens, Sanne en Karen zagen de andere kant van de medaille in atletiek “het is niet elke wedstrijd feest”. Voor de coach was het wel feest want zij zag bij alle springers een inzet, een gedrevenheid, een ter harte nemen van tips en tricks waardoor verdere progressie in dit nummer voor allen een haalbare kaart is.
De meisjes miniemen Karen, Dorien, Sanne en Geike knalden allemaal naar een tijd onder de 10sec. Voor Dorien en Geike was het een pr en Sanne en Karen flirtten met de 9 seconden grens. De miniemen jongens dachten “wat de meisjes kunnen, kunnen wij ook” en lieten ook heel sterke prestaties zien bij de 60. Zowel Milo als Laurens deden een serieuze hap uit hun best tijd en Semmie sprak van zijn beste gevoel van een 60 met startblokken. Als laatste vertegenwoordiger stond Lina Withofs (voor de eerste keer aan de start van een 60 indoor) en deed dat meer dan prima.
Semmie sloot zijn dag af met het kogelstoten. Indoor kogels zijn vaak groter dan de outdoor kogels en dan is het net iets moeilijker om goed te stoten maar dat belette Semmie niet om zijn pr aan te scherpen.
Voor Laura en Lina was het de eerste kennismaking met het indoorkogelstoten en beiden zetten een puike prestatie neer.
Cadet Amber vond na lange tijd de weg naar de wedstrijd terug, een mooie prestatie op zich, waarvoor dank. Zoekende naar hoe het allemaal ook weer in z’n werk ging stootte ze de kogel naar 5m94, en dus naar een nieuw PB. Lena bleef net onder haar PB van vorige week met 6m38. Het was weer een ervaring op zich waar zowel Amber, Lena als coach Lieve uit leerden. Een belangrijke: een extra trui voor tussen de worpen, het was steenkoud in de hal en de spieren koelden snel af. Met bewondering keken onze cadetten dames naar de prestaties van de scholieren en het steeds meer gebruiken van de discusdraai in het kogelstoten. Atla werpster Lien Swinnen, met al heel wat prestaties en topresultaten achter haar naam, stootte de kogel naar 10m30. Zelf was ze minder tevreden over deze wedstrijd meen ik te mogen concluderen, maar voor Amber en Lena een voorbeeld van wat bereikbaar is door hard werken voor je dromen.
The distance between dreams and reality is called discipline (Fernando Oliva)
Nathalie & Lieve
