Al weken was het een strijd op de training: welke ATLA-ploeg zou de bovenhand nemen bij deze team-triathlon.
Zorgen de dames voor een verrassing met zwemster Els Aelbers, fietster Astrid Appermans en loopster Petra Jans? Deze laatste was immers in de winning mood van de dag voordien.
Had John Walstock de nodige versterking binnen gehaald met zwemmer Henk Roede en fietser Luc Panis?
Had de geheimzinnige familie Tuinstra, die hun inschrijving tot het laatste moment probeerden geheim te houden, met John (zwemmen), Joris (fietsen) en Marc loper zich terdege voorbereid?
Of was het terug dezelfde ploeg als vorig jaar, Leo Wellens, Hugo Verbeek en Harry Bulté, die de sterkste was?
Stof genoeg op voorhand maar zeker tijdens de wedstrijd!
Het zwemmen ging voor alle ploegen zeer goed. John T., Leo, Henk en Els wisten allemaal een mooie tijd op de klok te zetten.
Maar dan begon het mis te gaan. Bij de wissel van de damesploeg tussen Els en Astrid, maakte Astrid een kleine buiklanding alvorens haar fiets te nemen en er als een pijl van door te schieten.
Hugo was zijn telraampje dan weer vergeten en fietste in plaats van 6, 7 rondes.
Maar het moet gezegd zijn zowel Joris, Luc, Astrid als Hugo hielden er een mooi tempo op na en pakten uit met schitterende gemiddelden.
Doordat Hugo een ronde te veel had gefietst was het onmogelijk voor de laureaten van vorig jaar om hun titel te prolongeren, maar dat drukte de pret niet. En zowel Leo als Harry vergaven Hugo zijn missing, als ze maar mochten delen in het ontvangen omkoopgeld van Luc 🙂
Marc werd tijdens het lopen door een losgekomen lint verkeerd gestuurd en van emotie ging hij er dan ook maar even bij liggen.
Voor de neefjes Tuinstra was dat echter geen belet om als snelste ATLA-team de finish te bereiken.
John Walstock wist tijdens het lopen de voorsprong op Petra en Harry te behouden en pakte zilver voor het dames team.
Al bij al was het voor allemaal weer een fijne en gezellige namiddag.
De plannen voor volgend jaar werden achteraf dan ook volop gesmeed.
