Zondag 14/12/08 Mescherbergloop

Mescherbergloop 2008 met Jos Surinx in de kijker.
Op L1 (Nederland-Limburgse tv-zender) zagen we Jos als 3e de eerste bocht doorkomen.
Er waren nog meer Atlanders….. op de 8,5 en de 15 km Bergloop.

Afspraak van vertrek: 11u30 aan het atla-terrein. Vrij vroeg, maar Carel en René vonden dit wel noodzakelijk. Een van de voorgaande jaren, waren ze maar net op tijd aan de start geraakt omdat de passage door Maastricht maar niet wou vlotten. In tegenstelling tot voorgaande jaren, bereikten we vandaag dus zeer vroeg de start, dit even over 12. De wedstrijd zou starten om 14u. Ruim voldoende tijd om in te schrijven, een koffieke, soepke, taart,… Ondertussen werd er ook goed gespeculeerd hoe men de loop zou aanvatten. Met korte of lange broek, met vest of zonder, met of zonder nivea-handcreme, met of zonder handschoenen,… Kortom, vrouwen zijn misschien wel erg, maar atla-mannen doen zeker niet onder. Tijdens de conversaties was al snel duidelijk dat de zenuwen hier bij sommigen ook nog parten speelden. (Dit betert wel als je iedere week een wedstrijd loopt hoor Carel). Dan om 14u de start. Een hele bende begaf zich al vrij snel, eerst over een deel verharde weg, om vervolgens door een weide zich naar de eerste helling te begeven. Jos heeft mogen ervaren hoe het voelt om dit hele peleton op gang te trekken . Hij heeft vanaf de start even in eerste positie gelopen, maar heeft dan in Luc van Es zijn meerdere moeten erkennen. Vervolgens was het een zeer mooi gevarieerd parcours. Geregeld bergop, echte kuitenbijters, om nadien weer te kunnen genieten van de bergaf. De laatste zware helling in het parcours was er eentje van maar liefst 180 trappen, die geflankeerd werd door enkel supporters. (’leedwreters’). Wat stonden die daar te genieten van hoe de lopers afzagen, of stonden ze er misschien een of ander familielid aan te moedigen. In de afdalingen was het vaak opletten geblazen, op sommige plaatsen schuifelde de grond onder de voeten weg. Onder de hele loop zag je hierdoor zeer eigenaardige bewegingen. Lopers die probeerden rechtop te lopen, anderen die bijna vielen, en nog anderen voor wie de aantrekkingskracht van de aarde net iets te groot was. Kortom, het parcours was vies, vuil en vettig, om het eens in de termen van Sien en Maria te zeggen. Dat deze loop goed vertegenwoordigd werd door atla was in de uitslagen zeer goed te merken.

  
Op bijna elke pagina van de uitslagenlijst, behalve de eerste en de laatste, was een deelnemer van atla te vinden. Aan Carla, proficiat met je debuut en zeker ook een proficiat met je prestatie. Je weet er nogal een stevige wedstrijd uit te kiezen. Ook Danny was enorm gemotiveerd om hier aanwezig te zijn en durfde zelfs de druk aan om een goede tijd te lopen. Geen goede tijd, betekende voor hem ook te laat op zijn werk en dat kan hij zich als ambulancier niet veroorloven. Ook René, wie vaak in zijn eentje moet trainen, door zijn werk, weet iedere keer weer goed te scoren. Ook Harie Roex , voor wie zulk parcours een geschenk is, wist zich goed te plaatsen bij de M55. Voor Jos Swennen, jammer dat je er niet bij kon zijn. Wij duimen alvast voor een spoedig herstel. Ook Ghislain liep vandaag weeral in missionaris outfit: dit betekent 2 broeken, trui met lange mouw, atla-shirt, vest,… ja anders krijgt hij het te koud in dit langzame tempo. Voor al die anderen die er om een of andere reden niet bij konden zijn, jammer. Diegenen die geen geldig excuus hebben worden door mijn collegalopers geklasseerd onder de sissi’s. Benny, zorg ervoor dat je dus zeker een goed excuus hebt, anders,… Dan ook een dikke proficiat aan Patrick op de korte Bergloop, we zagen hem vrij vooraan bij de loper die ons al tegenkwamen. Ook jij wist je weer te manifesteren, na enkele weken ziekte. Ook moeder Carin is van zulk parcours niet vies gevallen.

Bij de prijsuitreiking trokken we allen grote ogen. De eerste liep deze wedstrijd in een tijd van 52:07. Hoe is dat toch mogelijk? Vervolgens weerom de speculaties: hoe moeten we ons hierop voorbereiden. Hoe moeten we de bochten nemen? In ieder geval niet zoals Jos, want hij nam de bocht langs de verkeerde kant en kwam hierdoor 2 keer ten val. Hopelijk heeft hij er geen geblesseerde arm of pols aan over gehouden.
Het einde van het verhaal: het heeft wel iets deze loop, maar je moet het verstandig aanpakken…