21/09/14 – Jambes – B.K. Aflossingen

Verslagje van trainster Sandra:

Onze laatste wedstrijd , ons laatste groot kampioenschap van het seizoen. Met 5-teams trok ATLA naar Jambes, voor het BK estafette. Op voorhand ingeschat dat we met één ploeg zeker finale moesten halen, cadetten meisjes.

De anderen, scholieren jongens en meisjes zouden kans hebben, mits risico’s te nemen. De ploeg 4x200m, AC vrouwen, en 4x800m ,cadetten jongens, zouden voor besttijden gaan.

Al heel snel bleek dat het weer een wedstrijd ging zijn die (letterlijk) in het water zou vallen. Na de opwarming en de eerste afgelegde reeksen van de cadetten meisjes, was het zelfs tot stortregen toe, waar de scholieren moesten in starten. Nog moeilijker werd het met de passages, en het doorgeven van de stok, die gewoon uit je handen schoof, van de regen. We riepen de atleten nog na om zeker die stok goed vast te grijpen, want bij het minste, ritste hij uit je handen.

4x100m
De cadetten meisjes Eline,Sofie,Edith en Keanne lieten in de reeksen onmiddellijk zien, dat ze gevreesd moesten worden. Met bijna een perfecte wedstrijd neer te zetten , gingen ze vlot naar de finale. Met een niet te schatten tijd van 51”05!!!

De scholieren meisjes met Anne, Frederique, Bo en Anoek, moesten risico’s nemen, om finale te kunnen halen en dat deden ze ook. Met hier een daar een foutje in de wissels, maar door de snelle start van Anne , de turbo’s Fre en Bo, wist Anoek zich in laatste instantie nog over de lijn te gooien om zo het ticket voor de finale te halen.

De scholieren jongens dan, met Niels, Dennis,Bernard en Ruben, liepen met een enorm zelfvertrouwen de race van hun leven. En deden er onmiddellijk een halve seconde van hun besttijd af. De finale was binnen.

4x200m
Onze dames ploeg, die het toch moest opnemen, tegen de spurtbommen van België, lieten zien dat ze ook dit aankonden.
Met Keanne,  Frederique, Bo en Martine, liepen ze ook zij zich naar een finaleplaats in 1’46”16.

Finales
Later in de namiddag begonnen de druppels weg te blijven, en kwam er nu een dan een klein straaltje zon door. Wat een opluchting voor de finales.

De Cadetten meisjes zetten de kers op de taart. Opnieuw in een perfecte wedstrijd, lopen ze naar de finish en halen ZILVER, opnieuw in een supertijd van 51”03!

De Scholieren meisjes, als laatste geselecteerd  om finale te lopen, herpakken zich in hun wissels en gaan voor de 6^de plaats!!! in 51”09. Ook wetende dat er 2 van de 4 meisjes net ervoor de reeksen van de 4x200m nog meegedaan hebben.

De scholieren jongens: een team dat elkaar wist op te peppen, al van de week ervoor, ze gingen een stunt laten zien. En wat voor een stunt! Ze lopen zich naar BRONS, tegen clubs als RESC en DEIN, in een nog snellere tijd van 44”53. Zij wisten hier een tijd neer te zetten, 1 volle seconde beter dan hun besttijd!

De cadetten jongens 4x800m: met Stef en Thomas Pannemans, Matthias Janssen en Wouter Jacobs, gingen mooi mee in de groep. In de laatste meters telkens nog alles geven om de stok door te geven aan de volgende loper. En behaalden hier zelfs  een 4^de plaats!  in 8’49”38. Individuele tijden ongeveer: Stef 2.16, Matthias 2.06, Wouter 2.17 en Thomas 2.10 (heel alleen moeten lopen de anderen zaten voor ’t grootste gedeelte in groep)
Tevens een verbetering van het CR van 1994! Proficiat!

Dan de 4x200m finale vrouwen: laatste wedstrijd van de dag. Met een klein foutje in de eerste stokwissel, waarbij de stok op de grond viel, reageerde Frederique onmiddellijk, greep de stok en spurtte verder. Jammer voor de plaats en de tijd, maar zowel Frederique, Bo als Martine liepen zo hard, om de achterstand kleiner en kleiner te maken wat hun ook gelukt was.

Maar voor alle trainers en ouders, waar ook deze laatsten hun kinderen naar finales schreeuwden, was het een dag om weer trots op onze atleten te zijn! Met extra dank aan onze reserve lopers, die de ganse dag klaar stonden om eventueel in te vallen Amelie en Benneth!!!!! Dank je voor jullie steun aan jullie team!

Ooit heb ik het als trainster meegemaakt, dat we een gekwetst atleet in de opwarming hadden en we hadden geen reserve loper bij. Daarom zal voor mij altijd de reserveloper de sterkste schakel in de ketting zijn. Want het is hij/zij die zich op elk moment in elke positie moet kunnen inzetten.